Postawiłeś ostatnią kropkę i otarłeś pot z czoła, dzieło napisane! Długo trwało zanim pomysł zamienił się w plik kartek lub po prostu plik w twoim komputerze. Najgorsze za tobą. Tylko czy na pewno?

Jeśli już napisałeś swoją powieść, to kiedy postawisz ostatnią kropkę, nie naciskaj „drukuj” czy „wyślij”, bo wcale nie jest ona jeszcze gotowa do tego, aby pokazać ją światu. Teraz czas na bardzo trudne zadanie: musisz spojrzeć na nią bardzo krytycznym okiem i zastanowić się, co w niej można jeszcze poprawić. Musisz uwierzyć, że tych usterek jest w niej pewnie całkiem sporo. Na pewno jest sporo tych małych – źle postawione przecinki, literówki, stylistyczne potknięcia. Na jednej stronie wasza bohaterka ma piwne oczy, ale kilka stron dalej uwodzi błękitnym spojrzeniem. Pewnie są też te większe – Raymond Chandler zgubił kiedyś jedną postać! Na szczęście, pisał tak dobrze, że nikt nie miał o to do niego pretensji. Ciebie na podobny luksus jeszcze nie stać.

Słowo „redakcja” pochodzi od łacińskiego redactus, co oznacza „1. zebrany, zgromadzony; 2. doprowadzony do (należytego) stanu”. Zobaczmy, co zrobić, żeby doprowadzić tekst do tego, aby naprawdę wyglądał tak jak należy.

Po zapoznaniu się z treścią lekcji koniecznie przeprowadź poniższe ćwiczenia.

A jeśli nadal czujecie niedosyt, to zachęcamy do zapoznania się z poniższą listą lektur.

  • Chandler R., Mówi Chandler, tłum. E. Budrewicz, wstęp K. Mętrak, Warszawa 1983.
  • Davies G., Nabywanie tytułów. Organizacja i zarządzanie w redakcji, tłum. G. Łuczkiewicz, Kraków 1997.
  • Davies N. & Co., Jak powstało „Powstanie ’44”, Kraków 2005.
  • Grant-Adamson L., Jak napisać powieść kryminalną, tłum. M. Rusinek, Kraków 1999.
  • Grobel L., Sztuka wywiadu. Lekcje mistrza, tłum. E. Spirydowicz, Warszawa 2006.
  • Gwałcę tekst [z M. Szczygłem rozmawia A. Klim], „Press” nr 8/2007, s. 21-24.
  • Karpiński M., Scenariusz: niedoskonałe odbicie filmu. O sztuce scenariusza filmowego, wyd. 2, Kraków 2004.
  • King S., Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika, tłum. P. Braiter, Warszawa 2001.
  • Najważniejsze pierwsze zdanie, „Playboy” nr 1/2007, s. 62-64.
  • Parandowski J., Alchemia słowa, wyd. 4, rozszerzone, Warszawa 1965.
  • Smith Z., Sztuczki warsztatowe, tłum. S. Kowalski, w: tejże, Jak zmieniałam zdanie. Eseje okolicznościowe, tłum. A. Pokojska, Kraków 2010, s. 129-141.
  • Wilcz-Grzędzińska E., Wróblewski T., Pisać skutecznie. Strategie dla każdego autora, Wrocław 2011.
  • Wrycza-Bekier J., Magia słów. Jak pisać teksty, które porwą tłumy, Gliwice 2014

 

Boldem zaznaczono pozycje szczególnie polecane!