Nie daj się zwieść stereotypowemu wyobrażeniu o pisarzu jako „kochanku muz” czy „dziecku natchnienia”.

Oczywiście, natchnienie jest przydatne, ale pisanie to przede wszystkim ciężka praca.

Wymaga ona bardzo dużo cierpliwości, olbrzymiej wytrwałości i konsekwencji oraz opanowania zawodowego warsztatu. Jest to też praca bardzo niewdzięczna, bo sukcesy i uznanie przypadają w zamian tylko nielicznym. Często nie są to ci, którzy byli najbardziej pracowici i wytrwali, ale tacy, którzy po prostu mieli szczęście.

Mimo wszystko chcesz spróbować? W takim razie musisz się odpowiednio przygotować. Warsztat pisarza to przede wszystkim znajomość języka, który jest głównym tworzywem. Najlepiej poznasz je uważne przyglądając się temu, jak inni je wykorzystali, a potem próbując zmierzyć się z nim samemu.

Zgrabnie ujął to Stephen King: Jeśli chcecie zostać pisarzami, przede wszystkim powinniście pamiętać o dwóch rzeczach: dużo czytać i dużo pisać. Nie da się tego uniknąć. Nie istnieje droga na skróty [1].

Według powszechnych wyobrażeń do pisarza przychodzi muza i szepce do ucha kolejne genialne zdania. Jeśli naprawdę chcesz zabrać się za pisanie, musisz, niestety, porzucić to egzaltowane wyobrażenie. Owszem, istnieje muza, ale nie sfrunie nagle do waszego gabinetu – pisze King – i nie rozsypie po maszynie do pisania bądź komputerze twórczego pyłu. Muza to gość mieszkający w piwnicy. Żyje pod ziemią. To wy musicie zejść do niego [2]

Po zapoznaniu się z treścią lekcji koniecznie przeprowadź poniższe ćwiczenia.

A jeśli nadal czujecie niedosyt, to zachęcamy do zapoznania się z poniższą listą lektur.

• Barańczak S., Książki najgorsze i parę innych ekscesów krytycznoliterackich 1975-1980 i 1993. Wydanie trzecie, ulepszone, wyd. 3, Kraków 2009.
• Chwałkowski R., Typografia typowej książki, Gliwice 2002.
• Cudowni chłopcy, film fab. w reż. C. Hansona, DVD – Vision 2001.
• Eagleton T., Jak czytać literaturę, tłum. A. Kunicka, Warszawa 2014.
• Filipiak I., Twórcze pisanie dla młodych panien, Warszawa 1999.
• Jak zostać pisarzem. Pierwszy polski podręcznik dla autorów, pod red. A. Zawady, Wrocław 2011.
• King S., Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika, tłum. P. Braiter, Warszawa 2001.
• Mroziewicz K., Dziennikarz w globalnej wiosce, Warszawa 2004.
• Osuchowska B., Poradnik autora, tłumacza i redaktora, Warszawa 2004.
• Parandowski J., Alchemia słowa, wyd. 4, rozszerzone, Warszawa 1965.
• Smith Z., Sztuczki warsztatowe, tłum. S. Kowalski, w: tejże, Jak zmieniałam zdanie, tłum. A. Pokojska, Kraków 2010, s. 129-141.
• U niej w domu, film fab. w reż. F. Ozona, DVD – Kino Świat 2013.
• Wrycza-Bekier J., Szkoła twórczego pisania. Jak zostać autorem bestsellerowych powieści, Gliwice 2011.
• Valaraukar, Regulamin Strefy Fikcji oraz parę podniosłych myśli, http://prorok.pl/fikcja/art-510,0.html [dostęp: 28.06.2015].

Boldem zaznaczono szczególnie polecane pozycje!

[1] S. King, „Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika“, tłum. P. Braiter, Warszawa 2001, s. 114.

[2] Tamże.