Czytaj antologię Szkoły Pisania KMLU!
Weekendowe warsztaty pisania, których listę możecie sprawdzić TUTAJ, to tylko jeden z elementów programu Szkoły Pisania KMLU. Już w maju otworzymy nabór na półroczny program kolejnej edycji Kursu Pisania Powieści, dzięki któremu początkujący autorzy i autorki będą pracować nad pomysłami i kolejnymi rozdziałami swoich debiutanckich powieści z najlepszymi redaktorami literackimi. Tymczasem zachęcamy do sięgnięcia po fragmenty książek z minionego kursu, który zakończył się w 2020 roku. Można je przeczytać w antologii Szkoły Pisania.
Szczególnej uwadze polecamy teksty wyróżnionych absolwentów, którzy najbardziej przykuli uwagę organizatorów: Krystyny Czarneckiej, Krzysztofa Gałaja oraz Barbary Woźniak. Ostatnia z nich właśnie ukończyła pracę nad powieścią, która ukaże się 30 czerwca nakładem wydawnictwa Drzazgi. Kraków Miasto Literatury UNESCO objęło nad nią patronat.
CZYTAJ ANTOLOGIĘ SZKOŁY PISANIA KMLU >>
Wstęp do antologii – Oliwia Fryc, koordynatorka Szkoły Pisania KMLU
„Historie są jak skamieliny znajdowane w ziemi, fragmenty nieodkrytego, dawnego świata. Praca pisarza polega na używaniu narzędzi, które posiada, do wydobycia tych szczątków na światło dzienne, w stanie możliwie nietkniętym” – radził początkującym autorom Stephen King w swojej książce „Jak pisać”. „W większości przypadków u podstaw złego pisania leży strach” – podkreślał.
Zadie Smith z kolei radzi, żeby nie wierzyć w romantyczne podejście do „weny”. „Albo potrafisz układać piękne zdania albo nie. Nie istnieje coś takiego jak ‘styl życia pisarza’ – liczy się wyłącznie to, co zostawisz na papierze” – pisała w brytyjskim „Guardianie”. „Staraj się czytać swoje teksty z punktu widzenia nieznajomego człowieka, a najlepiej z perspektywy wroga” – zaznaczała.
Rad dla młodych pisarzy jest wiele. Każdy autor ma swoje sposoby i swoje podejście do tworzenia. Wszyscy jednak zgadzają się co do jednej rzeczy – należy znaleźć swoje miejsce w literaturze. Takie, w którym młody pisarz będzie się czuł dobrze. Bo książka czy opowiadanie, do którego autor nie ma serca, nie przekona również czytelników.
Przez niemal pół roku dziesięciu uczestników Kursu Pisania Powieści poszukiwało właśnie tego miejsca. Uczyło się, jak przezwyciężyć strach przed pisaniem. Jak wydobyć swoje historie na światło dzienne i jak korzystać z narzędzi, o których pisał King.
Wyniki tej pracy i tych poszukiwań przedstawiamy w kolejnej antologii, będącej podsumowaniem czwartej edycji Kursu Kreatywnego Pisania Miasta Literatury UNESCO.
Znajdą Państwo w niej m.in. powieść Barbary Woźniak. „Niejedno” to historia Szymona Kowalskiego, pięćdziesięciodwuletniego nauczyciela akademickiego. U jego ojca zdiagnozowano alzheimera, chory nie radzi sobie z codziennymi sprawami, jest coraz mniej samodzielny. Szymon przenosi się więc z Krakowa do Tarnowa, rodzinnego miasta, żeby zaopiekować się tatą. Powieść pokazuje zmagania Szymona z chorobą ojca i stopniowym znikaniem Henryka.
„Niejedno” jest jednym z trzech wyróżnionych tekstów.
„W trudnym życiu Szymona i jego ojca widać jak na dłoni naszą rzeczywistość – komunikację między ludźmi, złowrogie doświadczenia, lęki i kryzysy XXI wieku. ‘Niejedno’ opowiada obrazami i na poważnie odwołuje się do emocji – w tym splocie jest ogromna siła. Tak samo jak w wątku choroby cywilizacyjnej, jaką jest samotność, a także motywach zamknięcia i powikłanych relacji rodzinnych” – piszą w rekomendacji Karolina Macios, Magdalena Zielińska i Filip Modrzejewski – redaktorki i redaktor, zaangażowani w organizację Kursu.
Z kolei Krystyna Czarnecka, wyróżniona także w antologii tekstów reporterskich wydanej po Kursie Reportażu 2018/2019, zajęła się historią chłopca porzuconego przez matkę. Zatytułowała ją „Czereśnie”. „Pokazanie całego życia emocjonalnego w literackim mikroświecie złożonym z czereśni i dwóch domów przedzielonych płotem – od poczucia beztroskiego szczęścia i pełni, aż po dojrzewanie w cieniu zdrady, samotności i walki z samym sobą – wymaga naprawdę czułego spojrzenia” – tak o jej tekście piszą nasi jurorzy.
Sama autorka zapowiada, że „Czereśnie” to tylko część całej książki, w której każde opowiadanie będzie dotyczyło straty i strategii jej oswajania.
Trzecim wyróżnionym tekstem jest fragment prozy Krzysztofa Gałaja – „Dzieje Stacha, czyli jak pokochałem bombę”. To część powieści, która zaczyna się od rozmowy głównego bohatera z przypadkową kobietą na lotnisku w Kopenhadze. Początkowo niepozorna wymiana zdań prowadzi do zwierzenia i wspomnień bohatera, które naznaczyły jego los.
„Ta opowieść to alternatywna historia współczesnej Polski. Rok panowania ultranacjonalistycznej partii Godni, która niespodziewanie wygrywa wybory i przypuszcza szturm na fundamenty demokracji. Wojtek, dwudziestoparolatek nieco sfrustrowany życiem, w wyniku nie do końca przypadkowego splotu okoliczności poznaje Stacha, iluzjonistę kierującego gangiem Kosmicznych Małp. Gang ten powstał w jednym celu: dywersja skierowana przeciwko władzy Godnych” – tak o powieści pisze sam autor.
Nasi jurorzy docenili w niej lekkość, dowcip i wyobraźnię, a przede wszystkim niezwykły zmysł obserwacji. Niezbędny przecież u dobrego autora.
To tylko trzy z dziesięciu tekstów, jakie mogą Państwo przeczytać w antologii. Nie ma tu jednej formy, jednego gatunku. To zbiór oryginalnych, dopracowanych i niesztampowych tekstów. Ta różnorodność powoduje, że każdy Czytelnik znajdzie w książce coś dla siebie.
Taką przynajmniej mamy nadzieję.