Podobno to Alfred Hitchcock miał ten niezwykły sen – zobaczył w nim

genialny pomysł na fabułę

. Obudził się, zapisał go i uspokojony zasnął. Rano podekscytowany rzucił się do swoich notatek. Co tam znalazł? „Chłopiec spotyka dziewczynę, chłopiec traci dziewczynę, chłopiec odzyskuje ją znowu…”.

Ta anegdota z mistrzem suspensu w roli głównej mówi nam o czymś bardzo ważnym dla pisarza. O tym, że w gruncie rzeczy wszyscy opowiadamy te same historie, co nie umniejsza ich wartości czy oryginalności – historię o chłopcu, który spotyka dziewczynę (a potem traci ją i odzyskuje) można opowiedzieć na tysiące sposobów.

W końcu zdanie, które zapisał Hitchcock, może posłużyć za streszczenie tak Potopu Henryka Sienkiewicza, jak i scenariuszaSpider-Mana. Twórcy od wieków opowiadają nam dokładnie te same historie oparte na tych samych konstrukcjach, które dostosowują do potrzeb swoich odbiorców i naznaczają piętnem własnego stylu.

Fabuła jest konstrukcją, którą trzeba umieć zbudować. Pisarz – podobnie jak inżynier – musi pilnować, żeby wznoszona przez niego struktura nie zawaliła się przy pierwszym podmuchu wiatru. Tak jak nie można postawić ścian bez wcześniejszego postawienia fundamentów, tak zanim chłopiec straci dziewczynę, musi ją najpierw spotkać.

Zaraz poznasz kilka zasad stawiania konstrukcji, jaką jest fabuła. Gotowy? Zatem ruszamy na plac budowy!

Po zapoznaniu się z treścią lekcji koniecznie przeprowadź poniższe ćwiczenia.

A jeśli nadal czujecie niedosyt, to zachęcamy do zapoznania się z poniższą listą lektur.

• Arystoteles, Poetyka, w: tenże, Retoryka. Retoryka dla Aleksandra. Poetyka, tłum. i oprac. H. Podbielski, Warszawa 2004, s. 305-368.
• Campbell J., Bohater o tysiącu twarzy, tłum. A. Jankowski, wyd. 2, Kraków 2013.
• Campbell J., Potęga mitu. Rozmowy Billa Moyersa z Josephem Campbellem, oprac. B.S. Flowers, tłum. I. Kania, wyd. 2, Kraków 2007.
• Eco U., Superman w literaturze masowej. Powieść popularna: między retoryką a ideologią, tłum. J. Ugniewska, wyd. 2, Kraków 2008.
• Field S., Rilla R., Pisanie scenariusza filmowego, tłum. W. Wertenstein, B. Pankau, Warszawa 1998.
• Goldman W., Przygody scenarzysty, tłum. M. Karpiński, Warszawa 1999.
• Grant-Adamson L., Jak napisać powieść kryminalną, tłum. M. Rusinek, Kraków 1999.
• Guber P., Zwycięskie opowieści. Jak porozumiewać się, przekonywać dzięki ukrytej potędze opowieści, tłum. M. Lipa, Warszawa 2011.
• Karpiński W., Scenariusz: niedoskonałe odbicie filmu, O sztuce scenariusza filmowego, wyd. 2, Kraków 2004.
• King S., Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika, tłum. P. Braiter, Warszawa 2001.
• Propp W., Morfologia bajki magicznej, tłum. P. Rojek, Kraków 2011.
• Talko L.K., O’Brien S., współprac. J. Lorynowicz, Moje życie z Evelyn, „Magazyn”, dodatek do „Gazety Wyborczej” nr 74 z dn. 28.03.2007.
• U niej w domu, film fab. w reż. F. Ozona, DVD – Kino Świat 2013.
• Vogler Ch., Podróż autora. Struktury mityczne dla scenarzystów i pisarzy, tłum. K. Kosińska, Warszawa 2010.
• Wrycza-Bekier J., Magia słów. Jak pisać teksty, które porwą tłumy, Gliwice 2014

Boldem zaznaczono szczególnie polecane pozycje!